آشنايي و كار با زبان برنامه نويسي پايتون (بخش دوم)

مجموعه عظیم زبانهای برنامه نویسی موجود را براساس ویژگیها و قابلیتهایشان به دسته های مختلفی طبقه بندی کرده اند. دسته بندیهایی نظیر شيءگرا در برابر روالگرا یا اپن سورس در برابر منبع بسته، مستقل از پلتفرم در برابر وابسته به پلتفرم، ترجمه ای در برابر تفسیری و . . . هر یک از این دسته ها نشانگر ویژگیها و امکاناتی هستند که ممکن است از یک دیدگاه خاص بسیار مفید و ارزنده محسوب شده و از دیدگاهی دیگر به عنوان محدودیت شناخته شوند. همین امر انتخاب یک زبان را برای شروع یادگیری به انتخابی دشوار تبديل ميكند. دراين ميان، زبانهای مشهور یا زبانهای پرکاربرد لزوماً انتخابهای مناسبی نخواهندبود. به عنوان مثال، زبانهایی نظیر C یا ++C به برنامه نویس این امکان را میدهند که برنامه های خود را با جزئیات بسیار بالا نوشته و با سرعت فوق العاده ای اجرا كنند. اما این سرعت بالا و کنترل شدید برنامه نویس بر تمام جزئیات به قیمت صرف زمان بیشتر برای کدنویسی و رفع اشکال کد تمام خواهد شد. نکته جالب توجه اينكه در بسیاری از موارد سرعت اجرای برنامه ها چندان مهم نیست.

ادامه نوشته

آشنايي و كار با زبان برنامه نويسي پايتون (بخش اول)

بسیاری از کاربران معمول کامپیوتر، به ویژه تازه واردان دنیای لینوکس، به خط فرمان به دیده امری عجیب و ترسناک مینگرند که به کارگیری آن و تسلط بر آن تنها از عهده خبرگان و کهنه کاران دنیای کامپیوتر برمی آید. این کاربران و حتی بسیاری از استفاده کنندگان حرفه ای کامپیوتر ترجیح میدهند به جای تایپ دستورات و تعامل از طریق «متن»، دکمه ای را کلیک كرده، اسلایدری را جابه جا كرده یا پنجره ای را باز و بسته کنند. به عبارت ساده تر آنها ترجیح میدهند که با یک رابط بصری سروکار داشته باشند تا یک رابط متنی. آنها GUI (سرنام Graphical User Interface) را بیشتر میپسندند.

ادامه نوشته